refleksja nad ziemskim bytem

Ziemio - planeto święta
krążysz w kosmicznych pętach
jesteś enklawą życia
i ja mam tu możliwość bycia

życie tutaj trudne
to wesołe to nudne
cierpienie z radością się przeplata
śmierć oto cała zapłata

jesteś areną odwiecznej walki
zło i dobro stają w szranki
kłamstwo z prawdą biorą się za bary
stąd wszelkie zwady i swary

jest tu piękno jest brzydota
jest niezaspokojona tęsknota
ona dozgonną towarzyszką
bo ziemskie życie to nie wszystko

tęsknota jednak nie zamiera
żywym ciągle doskwiera
groby , świątynie i klasztory
to owej tęsknoty twory

w rozterce jest serce poety
kiedy przegląda dzieje planety
jak tu wielbić Stwórcę za to
że uczynił Ziemię taką

w sercu dziecka miłość gości
ona każe zapomnieć przykrości
pokornie czeka i liczy
że Ojciec zmieni gniewne oblicze

Ziemio - planeto święta
stworzona Stwórcy ręką
z woli Opatrzności
jesteś szkołą moralności

szkołę można zreformować
w niej sumienia przebudować
przyjdź Odnowicielu
któryś cierpiał za nas wielu

niech się stanie !

Post został pochwalony 0 razy